Rustig rijden met Kilan

Kilan staarde nog steeds naar de twee paarden die het steeds leuker met elkaar begonnen te vinden. Hij grinnikte en zag hoe de twee elkaar achtervolgde.
Hij keek weer kort naar Melissa. Hij wist het zeker, 100%. Maar wat had hij eraan. Er zou toch nooit wat van komen. Melissa zou later met een prins of nobele ridder trouwen en hij had dan niemand. Kilan zuchtte kort en keek weer naar de twee paarden.

Melissa had niet echt wat door,ze keek naar de paarden.Ze dacht ook aan de liefde en aan ridders enz.Ze zuchtte even en keek Kilan even aan.Zou ze verleifd zijn? Wat voor iemand zou het worden? Zou ze op Kilan vallen? Of op die rover? Ze had er totaal geen idee van.Ze had voor niets gevoel eigenlijk...

Kilan zag dat de paarden uitgespeelt waren. Maar ze begonnen niet te grazen. Geschrokken zag Kilan dat de twee bezig waren met een soort voorspel. Snel stond hij op. Hij kon er nu niks meer aan doen.
"Kom", zei hij tegen Melissa en hij hielp haar opstaan.
"Dit wil je echt niet meemaken", zei hij en hij liep richting de bosjes.

Melissa stond met zijn hulp op en keek hem aan,ze volgde maar
"hoe bedoel je?" ze keek hem aan en snapte het niet
"bedoel je de dekking?" ze grijnsde

Kilan knikte en liep samen met Melissa weg.
"Het is nu zeker dat we een veulentje krijgen", zei hij met een glimlach.
Hij keek nog 1 keer achterom en zag dat Miracle Moonlight begon te dekken.

Melissa grinnikte en stopte.Ze keek naar de twee.
"ik heb het zo vaak gezien,het is de natuur hoor" zei ze
ze glimlachtte en keek rustig

"Als je het goed vind", zei Kilan.
Hij liep weer terug en ging weer zitten waar hij eerst zat. Vanaf daar kon je het schouwspel goed zien. Al besteede Kilan er niet al teveel aandacht aan. Het was niet extreem bijzonder.

Melissa liep rustig mee en ging zitten.
Ze keek even en vond het neit erg,ze had het al vaak gezien
Ze dacht even na en zuchtte even
Ze keek even rond en dan even naar Kilan

"We zitten hier nog wel een tijdje", grijnzde hij.
Hij keek kort naar de paarden en daarna naar de rest van de omgeving. Eigenlijk was Melissa heel anders dan hij had ingeschat. Ze was veel meer met de natuur verbonden dan hij dacht.

Melissa knikte en grijnsde.
"vind ik niet zo erg" zei ze glimlachend.
Ze zuchtte even en keek even naar de paarden
Daarna ging ze terug liggen

Kilan grinnikte en keek naar de lucht en bedacht zich hoe het veulen eruit zou komen te zien. En wat er zou gebeuren als dat veulen er was. Hij zuchtte kort bij deze gedachten en keek weer naar de voorbij vaarende wolken.

Melissa keek naar het riviertje dat rustig stroomde
Ze keek dan even naar de paarden en dan naar wat bomen
Ze keek even naar de lucht en dan weer naar Kilan
Het was erg rustig en stil

Na een tijdje was Moonlight gedekt en stopte de twee met wat ze deden. Ze gingen naast elkaar liggen uitrusten en net als Melissa en Kilan, genieten van de natuur.
Kilan kon rustig ademhalen. Alles was goed gegaan en over een maand of 7 zou er een veulen komen.
"Zullen we maar gaan?", stelde Kilan voor.
Hij keek Melissa vragend aan en wachtte geduldig op haar antwoord.

Melissa knikte en stond rustig op.Ze floot zacht en de paarden kwamen aanlopen.Melissa zadelde Moonlight op en steeg rustig op.Ze nam de teugels en gaf Moonlight een klopje op haar hals.Moonlight gaf rustig een bries en schudde haar even uit.

Ook Miracle kwam aan gelopen. Snel pakte Kilan het zadel waar hij constant op had gelegen en zadelde Miracle op.
"Leuk vriendinnetje heb je gevonden", fluisterde hij nog snel in Miracle's oor.
Miracle liet een blije hinnik horen, alsof hij Kilan kon verstaan.
Snel steeg Kilan op en reed naar Melissa toe.
"Kom", zei hij kort en hij spoorde Miracle aan tot een rustige galop.

Melissa knikte en dreef ook aan.Moonlight draafde en sprong ook in galop.Ze kwam naast Miracle galoperen en hinnikte zacht.Melissa glimlachtte zacht en keek naar de twee paarden en naar het landschap

(stallen?)

(juah)