Oefenen in het bos.

Johanna stond middenin het bos. Ze was van plan even te oefenen. Haar haren zaten strak in een staart naar achteren zodat het niet leek dat lang vrouwelijk haar had. Ook had ze speciale kleding aan waardoor haar borsten niet zichtbaar waren. Johanna trok haar duozwaarden tevoorschijn. Daarna bond ze een blinddoek voor. Ze luisterde naar alle geluiden om zich heen. Daarna maakte ze een aantal bewegingen en sneed in de lucht. Toen ze een kleine opwarming had gehad begon ze geblindoekt aan de oefenpoppen die ze had neegezet en wist ze allemaal perfect te raken.

Ariana was aan het wandelen in het bos, en Melluth haar bondgenoot was ook ergens in het
bos. Hij was oorspronkelijk een ijswolf die ontstaan was van haar krachten. Nouja hun zielen
waren al heel lang verbonden met elkaar, en zo hadden ze elkaar gevonden. Toch kon ze
één worden met de wolf, en dat was dan om hun krachten te bundelen. In de verte zag ze
dat er iemand aan het trainen was, en ze bleef dan ook even staan. Zoals altijd had ze haar
staf bijzich, om zo dan ook zichzelf te beschermen tegen gevaar. Net op het moment dat ze
verder wil gaan hoort ze geschreeuw van een dame, en daarbij ook nog eens een wolf. Niet
minder dan Melluth, maar ze wist langs één kant dat deze de dame beschermde tegen één
of ander groepje mannen. Met brede passen rent ze in de richting, waarna er dan plots een
paard van aarde tevoorschijn kwam. Ze sprong op het paard, en zo reden ze als de bliksem
naar de plek.

Johanna hoorde diect de paarden hoeven. Zonder de blindoek af te doen gooide ze een werpmes naar het paard. Daarna trok ze de blinddoek af en gooide vervolgens ook het andere mes. Johanna pakte haar duozwaarden weer beet en keek naar de persoon op het paard. Ze zag dat het een vrouw was. Een mgier vermoedde ze. Met haar zwaarden nog in haar hand rende ze op de magier af. Ze bleef op een paar meter afstand staan. ''Oh nee'' zei ze met een zware stem. Ze was dan wel een vrouw ze had getraint in haar stem waardoor die mannelijk leek. Ook van uiterlijk was moeilijk te zien of ze nu een man of een vrouw was.

Het paard van aarde keek vreemd naar het mes dat gegooid werd, maar zoals verwacht
verdween het mes gewoon langs haar de grond op. Het paard stopte even, en Ariana keek
de persoon aan. "Je hebt pech mijn paard is de aarde zelf." Zei Ariana dan tegen de persoon,
en ze kijkt recht in de ogen. "Als je zo vriendelijk zijt, neem dat andere paard en volg me
er is een dame die geholpen moet worden, en je hulp kan ik gebruiken. Er stond bij haar nog
een ander paard van de aarde, en deze brieste even.

Ze heeft me gehoord flitste er door Johanna`s hoofd. Ze zuchtte even en keek weg. ''Er is geen dame die geholpen moet worden'' zei ze. Ze pakte de twee werpmessen uit de grond en stak ze terug in de schede. Ze stak ook de duozwaarden weer terug in de schede op haar rug. Daarna liep Johanna terug naar de oefenpoppen. Sommigen waren compleet aan flarden gescheurd. Plots voelde Johanna iets op haar schouder. Ze keek om naar de havik op haar schouder. ''Dag Nightwing'' zei ze en pakte uit een buideltje om haar heup iets te eten voor Nightwing. De havik knabbelde erop en beet ook een beetje met zijn snavel in Johanna`s handschoen. Johanna streelde de havik even over zijn kop.

Ariana rolde met haar ogen, en ze merkt dan dat Melluth een arm mee had van een man.
Ook was er een dame die met angst in de ogen meekwam, en ze keek naar Ariana. "Je
wolf heeft me gered bedankt, nu kan ik veilig weer naar huis." Zei de vrouw tegen haar,
en ze stapt dan weer gewoon weg. "Melluth mijn liefje wat ben je weer een held." Zei
Ariana tegen hem, en deze keek naar de persoon waarna hij luid begon te grommen naar
hem/haar. "Melluth we gaan dit mens kent niets van mensen helpen." Zei ze dan waarna
ze de aarde paarden liet omdraaien, en ze rent dan weer gewoon een richting op. Melluth
keek om naar het mens, en hij nam de arm mee als zijn eten. Blijkbaar had deze een man
opgegeten als teken dat die groep de mensen met rust moesten laten, en zo liep hij achter
zijn bondgenoot aan. Het andere paard verdween weer in de aarde, en ze rende gewoon
weer weg.