Weggelopen...

Antonius keek naar Tasunke. Hij borg zijn zwaard op en stak zijn hand uit om Tasunke overeind te helpen. ''Ik dood je niet om de stomme reden dat we beide rovers zijn'' zei hij kort voor hij Tasunke overeind hielp. ''Vraag me niet waarom ik haar gered heb, want dat antwoord weet ik zelf ook nog niet'' zei hij. Daarna vertrok Antonius.

Tasunke nam hem aan en stond zelf ook op. 'Dan is er maar 1 reden vriend. 'Zei hij. 'Verliefdheid.'Zei hij met een grijns. Hij keek naar de weg gallopeerende Nikki. Hij keek naar zijn eigen paard. Hij liep er heen. Hij klopte hem op zijn hals, Blacky snuffelde aan zijn zak. 'Ja, ja .'Zei hij. hij keek naar zijn paard en haalde een wortel uit zijn zak. En gaf hem aan Blacky. 'Hier grote jongen.'Zei hij en keek naar Antonius.

Antonius lachtte even alsof Tasunke een goede grap vertelde. Nee hij werd niet verliefd. ''Verliefd zijn maakt je alleen maar zwak'' zei hij kortaf. ''Mijn naam is trouwens Antonius'' zei hij tegen zijn mede-rover.

'Tasunke.'Zei hij. 'Je hebt gelijk, Ze pakken altijd je liefde of famillie als ze jou niet kunnen krijgen.'Zei hij. 'maar ik wil je wel over een paar maanden nog wel eens zien.'Zei hij. 'Wedden dat jij dan met nikki hebt.'zei hij. hij lachte.

''Hmm je zal wel gelijk hebben. Allhoewel, ze blijft wel de prinses'' zei Antonius. ''Ookal wil ze dat niet ze blijft een prinses. Niemand gaat dat goedkeuren'' zei hij. ''Je kan ze beter beroven dan leren kennen'' zei hij even grinnikend.

'Dat is ook waar, maar kijk uit hoor, Voor je het weet zit je er aan vast. 'Zei hij. 'Volgens mij is Nikki het typje dat niet zo netjes de regels volgt, die doet waar ze zin aan heeft.'Zei hij. Hij lachte er bij.

''Ze wil eigenlijk ridder worden. Dat zei ze teminste tegen me'' vertelde Antonius. ''Nikki is niet zo`n prinses type. Het zou me niets verbazen als zij een goede vechtster werd'' zei hij en keek even naar de lucht.

'mag ze nog wel wat oefenen. 'Zei hij met een grijns. 'Zo goed is ze nog niet.'Zei hij. 'Maar ja, Alles moet je leren he.'Zei hij. Hij keek naar Antonuis.

''Ze heeft vandaag pas haar eerste les gehad wat verwacht je dan? Dat ze meteen een meesteres in zwaardvechten is?'' vroeg Antonius met een grijns. ''Maar ja ik denk dat jij dit ook heb moeten leren. Ik iniedergeval wel. Bij mijn eerste diefstal werd ik al na vijf minuten gepakt. Ik was toen nog jong'' grinnikte hij.

'Bij mijn eerste duurde het wel even maar ik werd ook vrij snel gepakt. 'Zei hij lachend. Hij keek naar Antonius. 'En wat vind jij van Nikki.'Zei hij lachend.

''Moeilijk te zeggen. Ja ze is heel anders dan je zou verwachten van een prinses. Ze is koppig maar dat maakt haar wel schattig'' grijnzde Antonius. ''En wat vind jij dan van der he?'' vroeg hij.

'Nou ja.'Zei hij. 'Ik heb haar vandaag pas echt gezien enzo.'Zei hij. 'Dus dat is nog moeilijk te beoordelen.'Zei hij met een lach.

Amber liep wat rond over de akkers.
ze kijkt naar de grond en ziet hoefafdrukken.
ze kijkt er even verbaasd naar en zuchte.
ze liep maar verder en rekte zich uit.
ze geeuwde en keek rond.
ze had de onbekende en Antonius nog niet in de gate....