Een jongen met een helm op liep over de velden.
De avondzon scheen op z'n helm.
Er zat een hoorn op z'n helm, hij had ooit een dier gedood met zijn magische krachten.
Hij had gezworen nooit meer te doden, maar zou hij die belofte breken?
Hij was 19, en had magie gestudeerd, voordat de school afbrandde.
Hij woonde daar, hij sliep daar, hij leefde daar.
z'n vrienden... weg.
De jongen haat de wereld zoals hij nu is.
De jongen knipte z'n vingers, en het veld vloog in brand.
Hij verdween..
Zijn naam was Glados, vertelde de mythe, die later vergeten werd.
Hij was een zwerver, geen geld, alleen z'n magische krachten.
Hij was slim, maar hij kon alleen het negatieve zien van zichzelf.
Hij had geen bezittingen, nu iniedergeval niet.
Hij had een bijzondere kledingstijl, hij was geteleporteerd door al z'n vrienden, vlak voordat ze stierven.
Een paar stierven tijdens de spreuk, daarom was hij hier...
Dat was echte vriendschap.
Een traan viel op de grond, en het vuur doofde snel.
Het was een verdrietige mythe....
zo mei 24, 2009 4:26 pm